W naszych wędrówkach po Gminie Lubin dotychczas dotarliśmy do Bukownej, Chróstnika, Czerńca i Dąbrowy Górnej. Dzisiaj kolej na Gogołowice.

HISTORIA
Wieś położona około 15 km od Lubina, przy drodze krajowej nr 344 do Wrocławia. Około 1203 roku osada należała do księstwa ścinawskiego, ale najstarszy dokument, w którym wymieniona jest wieś Gogolevici wystawiony był przez papieża Klemensa IV w dniu 19 marca 1267 roku. Wymienione są w nim miejscowości płacące dziesięcinę dla klasztoru w Trzebnicy. Dokument z 1305 roku mówi o podniesieniu do rangi probostwa tutejszego kościoła (Goglowitz). W latach późniejszych nazwa wsi ulegała różnym zmianom. W 1357 r. występuje jako Gugilwicz, w 1363 – Gogilwicz, 1367 – Golgiwicz, 1376 – Gogiwicz, 1410 – Gogelwitz. Pochodzenie nazwy miejscowości można tłumaczyć na dwa sposoby – od starosłowiańskich słów „gogola” – dzika jabłoń lub „gogol” – kaczka. Na mapie katastralnej z 1804 roku pola położone w północno-zachodniej części wsi określone są nazwą „Apfelbaumstücke” – kawałki jabłoni, a więc miejscowość mogła być nazwana „wieś jabłoni”. W drugim przypadku, wiadomo iż wokół osady znajdowało się kilka stawów, na których zapewne gniazdowały stada dzikich kaczek, co mogło dać jej nazwę „wieś kaczek” lub „kacza wieś”.

ZABYTKI
Z obiektów zabytkowych zachował się jedynie kościół filialny p.w. św. Katarzyny.
Po raz pierwszy wzmiankowany był w 1289 roku. W miejscu tej pierwszej, zapewne drewnianej świątyni ok. 1390 roku wzniesiono z kamienia i cegły kościół gotycki, który był przebudowywany w 1717 roku. Wówczas to, z od strony zachodniej do świątyni dobudowano masywną, 28. metrową wieżę dzwonnicy zwieńczoną hełmem barokowym z latarnią. Fundatorem dzwonnicy był ówczesny właściciel miejscowych dóbr, Ferdinand von Kanitz. W chwili obecnej jest to jednonawowa budowla zorientowana, wzniesiona na rzucie prostokątnym, z kwadratowym prezbiterium wzmocnionym przyporami. Od strony południowej do części nawowej dobudowana jest prostokątna kruchta, zaś do prezbiterium od strony północnej – zakrystia. Otwory okienne w części nawowej są o wykroju odcinkowym, pozostałe prostokątne. Cała świątynia pokryta jest dwupołaciowymi dachami ceramicznymi. Wieża pozbawiona w 1945 roku barokowego hełmu nakryta jest niskim dachem czterospadowym. We wnętrzu świątyni zachował się ozdobny strop kasetonowy oraz kilka ciekawych zabytków, z których wyróżniają się: barokowy ołtarz, ambona i balaski ołtarzowe z pierwszej połowy XVIII wieku. Wokół kościoła znajduje się przykościelny cmentarz, którego początki sięgają XIV wieku.

[caption id="attachment_21551" align="aligncenter" width="720"] Kościół filialny pod wezwaniem Świętej Katarzyny w Gogołowicach.[/caption]

Henryk Rusewicz – tekst i rysunki
Polecam też strony:
www.ziemialubinska.pl